Een havenstad zoals Antwerpen heeft al altijd te maken gehad met importziekten. Niet zonder reden is hier een Instituut voor Tropische Geneeskunde gevestigd. Nochtans was tot vóór een aantal jaren bijna uitsluitend de exotische patologie van de volwassene belangrijk. Wij krijgen echter in toenemende mate te maken met kinderrijke gezinnen van migranten die daarenboven nog zeer regelmatig in kontakt blijven met hun thuisland. Het is dan ook begrijpelijk dat de pediatrische aspekten van de subtropische en tropische ziekteleer hier bij ons steeds belangrijker worden.